บท 1139

ตี้ชิงเฉิงเพิ่งเดินมาถึงปากประตูโรงฝึกเคนโด เสียงร้องโหยหวนดังออกมาจากด้านใน คิ้วเรียวขมวดเล็กน้อย แววตาฉายความเจ็บปวดใจวูบหนึ่ง

หลังจากถอดหมวกกันกระแทกของชุดเคนโดออก โอหยางไป๋และตี้ชิงเฉิงจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก คนที่นอนอยู่บนพื้นไม่ใช่โอหยางเซี่ย แต่เป็นครูฝึกที่มาซ้อมด้วย

โอหยางเซี่ยในสายตาคน...