บท 187

จินเซียงอวี่มีอารมณ์แย่ถึงขีดสุด แม้เธอจะเข้มแข็งเพียงใด เธอก็ยังเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ชั่วขณะนั้นเธอยังรับความจริงเช่นนี้ไม่ได้

ตลอดทาง เธอเดินหน้าหมองคล้ำ แม้ตอนนี้จินเซียงอวี่จะได้รับอิสรภาพที่ต้องการแล้ว แต่เธอก็กลายเป็นคนไร้บ้านเหมือนดวงวิญญาณเร่ร่อน

แม้ฮวาหยิ่งเก๋อจะคอยดูแลถามไถ่สารทุกข์สุกดิบต...