บท 449

อีกคนหนึ่งปากเบี้ยว พลางสูดลมหายใจเฮือกหนึ่งก่อนพูดว่า "พอเถอะ อย่าพูดอีกเลย คิดแล้วก็ยังเจ็บ ตายไปก็ดีแล้ว มีชีวิตอยู่แบบนี้ก็ไม่มีความหมายอะไร"

คนที่พูดคนแรกพยักหน้าแล้วว่า "นั่นแหละ ทุกครั้งที่มีเรื่องอะไรขึ้นมา พวกเขาก็เป็นฝ่ายได้หน้าตลอด พูดถึงความดีความชอบก็ไม่เคยมีพวกเราเลย แต่พอถึงเวลาโดนด่...