บท 467

เฉินเฟยไม่เคยรู้สึกว่าการนอนจะเป็นเรื่องที่สบายขนาดนี้มาก่อน เมื่อก่อนตอนที่โดนล้างสมองด้วยคำคมชีวิตต่างๆ เขามักจะคิดว่า คนเราไม่ควรสบายตลอด ความสบายนั้นมีไว้สำหรับคนตาย แต่ตอนนี้เฉินเฟยอยากแค่นอนบนเตียง ไม่อยากขยับตัวเลยสักนิด

เขาหลับไปจนถึงบ่ายโดยไม่รู้ตัว พอลืมตาขึ้นมา แสงแดดกำลังแยงตาพอดี แต่...