บท 55

นวนิยายจีน

เมื่อมองดูใบหน้าที่หยุดนิ่งราวกับผืนผ้าใบธรรมชาติเหล่านี้ เฉินเฟยไม่รู้จะวาดอะไรดี เขากัดปลายปากกาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วลงมือวาดบนใบหน้าของชายแผลเป็น เปลี่ยนรอยแผลให้กลายเป็นก้างปลายาวสี่เซนติเมตร จากนั้นก็ยิ้มพอใจกับผลงานของตัวเอง

"ต่อไปจะวาดอะไรดีนะ" เฉินเฟยตบมือ "เอาล่ะ" เขาพึมพำ...