บท 77

เฉินเฟยลุกขึ้นอย่างเชื่องช้า ความเหนื่อยล้าและความเศร้าจากความฝันยังคงเกาะกุมจิตใจ เขาเดินเข้าห้องน้ำล้างหน้าสักหน่อย มองนาฬิกาเห็นว่าเป็นเวลาสิบโมงกว่าแล้ว เมื่อมองออกไปนอกหน้าต่าง อารมณ์ของเขาดูเหมือนจะดีขึ้นเล็กน้อย แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงฝันถึงยุคสมัยนั้นอยู่เรื่อยๆ ฝันถึงคนลากรถเ...