บท 836

มา ชิงเหลียนถูกเฉิน เฟยแบกขึ้นมา รู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

กว่าจะถึงรถก็แทบขาดใจ พอถูกปล่อยลงรู้สึกโล่งอกราวกับได้ปลดเปลื้องภาระอันหนักอึ้ง

เฉิน เฟยเสียเวลาไปมากแล้ว ตอนนี้เขาไม่มีเวลาให้ล่าช้าอีกต่อไป

เหยียบคันเร่งสุดฝีเท้า แต่ก็ยังรู้สึกว่าอยากให้เร็วกว่านี้

มา ชิงเหลียนนั่งอยู่เบาะหลังด...