บท 917

แม่เฉินยังคงยิ้ม แต่น้ำตากลับไหลรินลงมาตามใบหน้าราวกับสร้อยไข่มุกที่ขาดสาย หยดแล้วหยดเล่า

ช่างน่าสงสาร

ไม่มีใครเห็นสภาพของนางแล้วจะไม่รู้สึกเจ็บปวดไปกับนาง

ข่าวร้ายที่มาอย่างกะทันหันนั้นโหดร้ายราวกับภูเขาถล่มและคลื่นยักษ์ กลายเป็นปีศาจจิ๋วนับพันที่กัดกินหัวใจของแม่ที่เพิ่งสูญเสียลูกชาย

ในขณะที...