บท 159

น้องเมียของผมลอยขึ้นไปถึงจุดสูงสุดบนก้อนเมฆ หายใจหอบเหนื่อยและร้องครวญครางไม่หยุด บางครั้งยังพูดอะไรที่ไม่มีใครฟังรู้เรื่องออกมา

ผมเองก็ไม่สนใจอะไรมาก เริ่มลงมือทำงานอย่างบ้าคลั่งราวกับเป็นวัวหนุ่มที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เพียงแต่เสียงของน้องเมียนั้นดังเกินไป ไม่รู้ว่าข้างนอกรถจะได้ยินหรือเปล่า

ป...

Accedi e continua a leggere