บท 34

"นี่เป็นหนี้ที่เธอติดฉัน ข้าช่วยชีวิตเธอไว้นะ"

"ฉัน... ฉันจะให้นายทีหลัง รอกลับไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน..." หลี่อันโกหกส่งๆ

"เธอพูดเอง" หวังซื่อหยวีหัวเราะเยาะเย็นชา พลางสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า "โดนข้านอนด้วยสักครั้งจะเป็นอะไรไป? อย่าลืมสิว่าก่อนเลิกกัน ข้าก็เคยนอนกับเธอทั้งคืน เธอยังอ้อนวอนไม่ให้ข้...

Accedi e continua a leggere