บท 117

จูเหิงฝืนลุกขึ้นด้วยความยากลำบาก

ใบหน้าคุ้นเคยที่เขาคิดถึงจนสุดหัวใจปรากฏในสายตา ดวงตาคู่งามนั้นฉายแววยิ้มอ่อนโยนราวหยก ทั้งคุ้นเคยและแปลกหน้า

คุ้นเคยคือใบหน้า แปลกหน้าคือสีหน้าที่ปรากฏบนใบหน้านั้น

ตลอดเวลากว่าครึ่งปีที่อยู่ด้วยกัน เขาเคยเห็นสีหน้ามากมายของหลิงลั่ว ทั้งโศกเศร้า ยินดี หวั่นไหว อดท...