บท 127

พวกเขาเดินไปสักพัก เหลิงลั่วจึงผ่อนคลายลง เขาย่อตัวลงครึ่งท่าแล้วปัดดินที่เปื้อนตามตัวจู้เหิง "คุณหนูน้อย ไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม? ทำไมถึงไปตีกับคนอื่นล่ะ?"

จู้เหิงส่ายศีรษะน้อยๆ ไม่ได้อธิบายเหตุผลที่แท้จริง เพียงเงียบไปสักพัก แล้วจึงพูดอย่างรวบรัดว่า "พวกเขารังแกฉันก่อน"

"อืม ฉันเข้าใจแล้ว" เหลิงล...