บท 140

"ฉันจ่ายค่าผ่อนบ้านได้ เลี้ยงดูตัวเองได้ และยังมีเวลาว่างไปเที่ยวชมวิวสวยๆ ฉันคิดว่าแค่นี้ก็ดีแล้ว"

"ดังนั้น..." หลิงลั่วยิ้มอย่างสงบ "ฉันไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น ฉันก็ไม่รู้สึกว่าถูกเอาเปรียบ ฉัน..."

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในจังหวะนั้นพอดี

หลิงลั่วยิ้มขออภัย หยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าเอกสารขึ้นมารั...