บท 148

อากาศแข็งค้างไปชั่วขณะ

สายตาของทั้งสองปะทะกันตรงๆ ชั่วครู่ต่างฝ่ายต่างไม่ทันได้ตั้งตัว

สิบนาทีต่อมา หลิงลั่วมองอัลฟ่าที่ยืนงงเป็นไก่ตาแตกตรงหน้า อดใจไม่ไหวต้องเอ่ยปากแก้สถานการณ์: "เป็นชาเขียวนะ"

จู้เหิงก้มหน้าหงอยๆ เดินตามหลังหลิงลั่วเข้าไปในร้านกาแฟที่อยู่ติดกับร้านขนมหวาน

ทั้งสองเพิ่งนั่งลง หลิงล...