บท 175

หลิงลั่วมองชายที่เดินเข้ามาใกล้ขึ้นทุกทีอย่างเงียบงัน แล้วค่อยๆ ก้าวเท้าออกไปเช่นกัน

ชายคนนั้นชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หยุดยืนรออยู่กับที่ให้เบต้าเข้ามาใกล้

เมื่อระยะห่างระหว่างทั้งสองลดลง หลิงลั่วก็มองเห็นสีหน้าของจู้เหิงได้ชัดเจน ใบหน้าของอัลฟ่าซีดขาว เขามองมาพร้อมรอยยิ้ม ท่าทางเขินอายและหวาดหวั่...