บท 178

ลิงล่อชะลอฝีเท้า เอียงศีรษะ สายตาตกลงบนใบหน้าเต็มไปด้วยความหวังของอัลฟ่า แล้วเบนสายตาออกไปอย่างไม่เป็นธรรมชาตินัก

"อืม"

รถหรูแล่นฉิวบนถนน ในห้องโดยสารที่อบอุ่น ทั้งสองนั่งหน้าหลังกัน คนหนึ่งที่ที่นั่งคนขับ อีกคนที่เบาะหลัง ตามมาด้วยความเงียบอันอึดอัด

อัลฟ่าแอบมองคนที่นั่งอยู่เบาะหลังผ่านกระจกม...