บท 87

ฉู่เหิงเขย่ากระปุกลูกอมในมือ แล้วยิ้มพลางกล่าว "มาแล้ว"

กระปุกใบนี้ไม่ได้ใหญ่นัก มีขนาดพอๆ กับฝ่ามือของเขา แต่มักจะบรรจุลูกอมผลไม้เต็มกระปุกเสมอ ราวกับไม่เคยหมด

กระดาษห่อลูกอมเลเซอร์เป็นประกายวับวาวใต้แสงไฟ ดูคล้ายเรืองแสง สวยงามจนไม่เหมือนลูกอม แต่คล้ายคริสตัลแก้ว

ฉู่เหิงปลอบเขา "กินลูกอมเสร...