บท 37

แทนที่จะตอบ มาเรียเดินเร็วที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นเธอเคลื่อนไหวมาที่โต๊ะของฉัน

"ตอนนี้ไมค์กับฉันกำลังอยู่ในช่วงเย็นชาของความร้อนเย็น...อะไรก็ตามที่มันเป็นอยู่นี่แหละ" มาเรียกระซิบกับฉัน "ทำไมเหรอ?"

ฉันมองไปรอบๆ พบว่าเอเลน่ากำลังจ้องเราอย่างจริงจัง

"ไม่ใช่ตรงนี้" ฉันพูด "เราคุยกันตอนกินข้าวเที่ย...