บท 148

ใบหน้าของเวินม่านเหมือนถูกไฟเผา

เมื่อเธอรู้สึกเขินอาย แก้มของเธอจะเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ น่ามองมาก

จิ่งฉือจ้องมองเธออย่างตรงไปตรงมา

เวินม่านพยายามพูดด้วยน้ำเสียงสงบ: “จิ่งเฉินไปก่อนแล้ว”

จิ่งฉือพยักหน้า

เขามองไปที่เวินม่านอีกครั้ง: “รถของผมส่งไปซ่อม เพิ่งนั่งแท็กซี่มานี่ เวินเซี่ยวเจี่ยช่วยส่งผมกลั...