บท 158

หลังจากจูบกัน

ต่างคนต่างหายใจไม่เป็นจังหวะ

เวินม่านนาพิงผนังห้องน้ำอย่างอ่อนแรง ถ้าไม่ได้เขาช่วยพยุงเธอคงล้มลงไปแล้ว แม้แต่ขาของเธอก็ยังไร้เรี่ยวแรง

หอชาวถิงก็ไม่ต่างกัน

ใบหน้าหล่อเหลาขึ้นสีแดง หายใจไม่เป็นจังหวะ ดูเหมือนจะอดทนมานาน

"เวินม่านนา..."

เสียงของเขาแหบแห้งอย่างน่าประหลาด "กู้ฉางชิงพูดอะไร...