บท 28

ฮั่วเส้าถิงมองเธออย่างเงียบๆ รู้ว่าเธอไม่เต็มใจ

เขาจ้องมองเธออย่างเงียบๆ

นานแล้วเขาจึงปล่อยแขนที่กอดเธอไว้ เบาๆ พิงพนักเก้าอี้หนังแล้วหลับตาลงเล็กน้อย

เขาดูเหมือนเหนื่อยมาก

เวินม่านไม่สามารถพูดคำตำหนิใดๆ ได้ เพียงแค่หันไปมองเขา

สักพักหนึ่ง ฮั่วเส้าถิงลุกขึ้นกดปุ่มหนึ่ง หลังคารถเลื่อนเปิดออก แท...