บท 332

ลู่เฉียนหยุดเดิน

สักพักเขาสั่งเลขาลิวว่า "หาที่พักให้เธอ"

เลขาลิวไปแก้มัดให้คุณหนูตัวน้อยเห็นว่าเธอยังปลอดภัยดี เลขาลิวก็รู้สึกซึ้งใจ "คนไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว"

แต่หมิงจูมองไปทางที่หลุยเฉียนเดินจากไปด้วยความเหม่อลอย

หัวใจของเธอค่อย ๆ จมลง

ตอนเช้าตรู่

หลุยเฉียนยืนอยู่ที่หน้าต่าง เลขาลิวเอาเสื้อคลุมมาให...