บท 40

เวินม่านไม่พูดอะไร

กู้ฉางชิงมองเธอเงียบๆ อยู่ครู่หนึ่ง วางแก้วเหล้าแล้วลุกขึ้น "กินข้าวกันเถอะ"

เวินม่านมีท่าทีเย็นชา "กู้ฉางชิง คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้"

เธอพูดแบบนี้ กู้ฉางชิงก็ยิ้มเบาๆ

เขาเดินมาหาเธอ บีบคางเรียวสวยของเธอเบาๆ พูดแผ่วเบา "ก็ใช่ เราไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ เพราะตอนนี้คุณมองผมเหมื...