บท 1097

เพียงชั่วครู่

เจี้ยนซือเฉินในที่สุดก็รู้สึกตัว เขานั่งลงและมือสั่นเทาค่อยๆ อุ้มหลิงเว่ยที่นอนอยู่ในสระเลือดขึ้นมา เมื่อสัมผัสถึงร่างกายของเธอ ก็รู้สึกถึงความอบอุ่นในฝ่ามือ

เขาเปิดฝ่ามือออกดู

ฝ่ามือเต็มไปด้วยเลือด

ด้านหลังศีรษะของหลิงเว่ยกระแทกกับหินจนเกิดแผลใหญ่ เลือดสดๆ ไหลออกมามากมาย จนเพี...