บท 1126

เขาก็แค่หลับไปนานเกินไปจนทำให้ความจำขาดหายไป ไม่ได้สูญเสียความทรงจำจริงๆ

เมื่อเจี้ยนซือเฉินเตือนเขา เขาก็จำทุกอย่างได้ทันทีและตื่นเต้นจนต้องพยายามลุกขึ้นนั่ง

“เป็นเสิ่นเจ๋อหิง! เป็นไอ้เด็กนั่นแหละ เขา เขาผลักฉันลงจากบันได—”

แม้ว่าเหตุการณ์จะเกิดขึ้นกะทันหัน เขาไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง

แต่เขารู้สึกชัดเ...