บท 144

มองดูเขาด้วยท่าทางเช่นนี้ เจียนซือแดงขึ้นที่ขอบตา ค่อยๆ มีหมอกบางๆ ปกคลุม เพื่อไม่ให้เจียนซือเฉินสังเกตเห็น เธอสูดลมหายใจลึกๆ บังคับน้ำตากลับเข้าไป

"ไปเถอะ! ส่งเธอไปแล้ว ฉันต้องไปโรงพยาบาลอีก"

เจียนซือเฉินถอยหลังไปเรื่อยๆ จนหลังชนกำแพง ไม่มีทางถอยอีกแล้วจึงหยุดลง มองเจียนซือด้วยความไม่เชื่อ

"เพื่อไล...