บท 29

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ เจียนซือดูเวลาและลูบหัวลู่เหยียนไป๋

"เสี่ยวไป๋ แม่ต้องกลับบ้านสักหน่อยนะ มีอะไรก็โทรหาแม่ได้ตลอดเวลา"

ลู่เหยียนไป๋ที่ยังดีใจอยู่เมื่อครู่ก็ทำหน้าหงอยลงทันทีและจับมือเจียนซือไว้

"ไม่เอา ผมไม่อยากให้แม่ไป"

"แต่ว่า" เจียนซือยิ้มอย่างจนใจ พยายามอธิบายเหตุผล "แม่ได้สัญญากับค...