บท 303

เมื่อพูดถึงเด็ก เจี้ยนซือรู้สึกตัวสั่น น้ำตาไหลพรากลงมา

เมื่อเห็นเธอร้องไห้หนักขึ้น ลู่โย่วถิงคิดว่าตัวเองเดาผิด รู้สึกผิดหวัง แต่ยังยิ้มปลอบเธออย่างฝืนใจ “แม้ว่าเด็กจะเป็นของเขาก็ไม่เป็นไร ทุกอย่างผ่านไปแล้ว ถ้า...”

เขาต้องการบอกเธอว่า ถ้าเธอไม่รังเกียจ เขายินดีรับเธอและเด็กไว้

ยังไม่ทันพูดจบ เจี้ย...