บท 471

ความโกรธในใจของเจียนซือแทบจะควบคุมไม่อยู่ มือที่วางบนโต๊ะค่อยๆ กำแน่น

จีหลัวอวิ๋นมองเห็นสีหน้าของเธออย่างชัดเจน เลือกที่จะมองเธออย่างไม่เกรงกลัว พูดช้าๆ เน้นทุกคำอย่างจงใจ “เว้นแต่ว่าเธอจะปล่อยฉันไป!”

ใบหน้าของเจียนซือเกือบจะบิดเบี้ยว

“จีหลัวอวิ๋น ฉันสามารถขอให้ประธานจีลดโทษให้เธอได้”

จีหลัวอวิ๋นพิง...