บท 108

หมิงซีรู้สึกงงงวย

เธอจะกินหรือไม่กินข้าวเกี่ยวอะไรกับเขา ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ไม่ได้ไม่กิน เพียงแต่เขาอยู่ตรงนี้ทำให้เธอกินไม่ลง

“คุณออก—”

คำว่า ‘ไป’ ยังไม่ทันออกจากปาก หมิงซีก็ถูกปิดปากไว้

“......”

ริมฝีปากบางของเขาบดเบาๆ บนริมฝีปากของเธอ เหมือนเกรงว่าปากของเธอจะเจ็บ จึงผ่อนแรงลง

แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นน...