บท 3

เมื่อหมิงซีเห็นฟู่ซือเยี่ยนครั้งแรก เธอคิดว่าเขามาหาเรื่องเพราะเธอฉีกเช็ค แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอสับสน

ผู้หญิงทุกคนจะบ้าคลั่งเมื่อได้ยินฟู่ซือเยี่ยนพูดแบบนี้

แม้แต่หมิงซีก็เคยจินตนาการถึงฉากที่ฟู่ซือเยี่ยนขอแต่งงานกับเธอ แต่เมื่อทุกอย่างเกิดขึ้นจริงๆ มันกลับทำให้เธอรู้สึกกลัวและตื่นเต้น

“ท่านประธานฟู่ซือเยี่ยน ฉันบอกแล้วว่าเราทั้งสองเป็นผู้ใหญ่ คุณไม่ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ คุณไม่ต้องกังวลว่าฉันจะใช้เด็กมาแบล็กเมล์คุณ ฉันซื้อลูกยาคุมกำเนิดแล้ว”

หมิงซีแกว่งถุงพลาสติกในมือให้ฟู่ซือเยี่ยนดู ข้างในเป็นยาคุมกำเนิดที่เธอเพิ่งซื้อมา

ฟู่ซือเยี่ยนขมวดคิ้ว เขาแย่งถุงพลาสติกจากมือหมิงซีแล้วโยนลงถังขยะข้างถนน

“คุณคิดว่าผมล้อเล่นหรือ? ถ้าคุณมีลูกจริงๆ ผมจะให้รางวัลคุณใหม่อีกครั้ง”

ฟู่ซือเยี่ยนจับมือหมิงซีแล้วเดินตรงไปที่รถ

‘พระเจ้า ฉันไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม? ฟู่ซือเยี่ยนบอกให้ฉันแต่งงานกับเขา และยังบอกให้ฉันมีลูกกับเขา ฉันยังอยู่บนเตียงที่โรงแรมอยู่หรือเปล่า?’

หัวใจของหมิงซีเริ่มเต้นแรงจนควบคุมไม่ได้ เธอแอบหยิกเนื้อที่แขนตัวเองและรู้สึกเจ็บ นั่นหมายความว่าเธอไม่ได้ฝัน

เมื่อหมิงซีถูกฟู่ซือเยี่ยนพาขึ้นรถ สมองของเธอยังรู้สึกเวียนหัว

“เราจะเร็วเกินไปไหม? เราเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงวันหนึ่ง เราควรจะออกเดทกันก่อน แล้วแลกเปลี่ยนความรู้สึกกัน สุดท้ายพบกับพ่อแม่ทั้งสองฝ่าย แล้วค่อยแต่งงาน”

หมิงซีพูดอย่างเขินอายเมื่อมองฟู่ซือเยี่ยน

ฟู่ซือเยี่ยนก้มหน้าพร้อมกับใบหน้าที่เคร่งขรึม แววตาแสดงความอึดอัดใ

“ผมกลัวว่าเราจะไม่มีเวลามากขนาดนั้น”

หมิงซีได้ยินคำนี้แล้วนิ่งไป จากนั้นมองฟู่ซือเยี่ยนด้วยความตกใจ

“คุณหมายความว่าอย่างไร? หรือว่า...”

หมิงซีปิดปากด้วยความตกใจ เธอคิดว่าฟู่ซือเยี่ยนเป็นโรคร้ายแรง

“เดี๋ยวถึงโรงพยาบาลคุณก็จะรู้เอง”

ฟู่ซือเยี่ยนไม่อยากพูดคุยเรื่องนี้มากนัก เขารู้สึกว่าหมิงซีอาจเข้าใจผิด แต่ไม่เป็นไร ยังไงถึงโรงพยาบาลเธอก็จะรู้ความจริง

ระหว่างทางไปโรงพยาบาล หมิงซีเริ่มรู้สึกเศร้า เธอคิดว่าชายที่เธอแอบชอบมานานจริงๆ เป็นโรคร้ายแรงและต้องการสัมผัสความสุขของการแต่งงานก่อนตาย

“ไม่ต้องห่วงนะ หลังจากแต่งงานแล้วฉันจะดูแลคุณอย่างดี และฉันจะไม่เอามรดกของคุณ ฉันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น”

หมิงซีจับมือฟู่ซือเยี่ยนพูดอย่างจริงจัง การกระทำนี้เธอต้องใช้ความกล้ามากถึงจะทำได้

มือของฟู่ซือเยี่ยนแข็งทื่อ เขามองหมิงซีด้วยแววตาที่อึดอัดใจ สุดท้ายเขาตัดสินใจบอกความจริงในภายหลัง

เมื่อถึงโรงพยาบาล ฟู่ซือเยี่ยนจับมือหมิงซีพาเธอไปที่ห้องผู้ป่วยของคุณปู่

“ฟังนะ คนที่ป่วยไม่ใช่ผม แต่เป็นคุณปู่ของผม...”

ฟู่ซือเยี่ยนบอกความปรารถนาของคุณปู่ที่อยากเห็นเขาแต่งงานให้หมิงซีฟัง

หน้าของหมิงซีแดงขึ้นทันที เธอรู้ว่าเธอเข้าใจผิดผู้ชายคนนี้

‘ไอ้บ้านี่ รู้ว่าฉันเข้าใจผิด แต่ไม่ยอมบอกความจริง ปล่อยให้ฉันอับอายต่อหน้าเขา’

หมิงซีหน้าแดงและมองฟู่ซือเยี่ยนด้วยความโกรธ จากนั้นเธอก็เดินตามเขาเข้าไปในห้องผู้ป่วย

บนเตียงผู้ป่วยมีชายชราคนหนึ่งนอนอยู่ ใส่เครื่องช่วยหายใจ แต่เขากำลังมองหมิงซีด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความดีใจ

“คุณปู่ นี่คือคู่หมั้นของผม หมิงซี เดิมทีเราตัดสินใจจะแต่งงานหลังจากที่คุณปู่หายดี แต่ในเมื่อคุณปู่อยากเห็นก่อน เราจะไปจดทะเบียนสมรสพรุ่งนี้”

ฟู่ซือเยี่ยนเดินไปที่เตียงผู้ป่วย เขาจับมือคุณปู่พูดอย่างจริงจัง

“หมิงซี มานี่สิ”

ฟู่ซือเยี่ยนเรียกหมิงซีให้เข้ามาใกล้ จากนั้นเขาจับมือเธอใส่มือคุณปู่

คุณปู่จับมือหมิงซีด้วยความอ่อนโยน

หมิงซีรู้สึกถึงรอยย่นและความหยาบกร้านของมือนี้ แต่กลับรู้สึกอบอุ่นมาก

หมิงซีและฟู่ซือเยี่ยนอยู่ในห้องผู้ป่วยนี้เป็นเวลานาน พวกเขาคุยกับชายชราคนนี้มากมาย

จนกระทั่งชายชราหลับไป ฟู่ซือเยี่ยนจึงพาหมิงซีออกจากห้องผู้ป่วย

ทันทีที่พ้นจากห้องผู้ป่วย ฟู่ซือเยี่ยนก็ปล่อยมือหมิงซี

“ตอนนี้คุณควรเข้าใจแล้วใช่ไหม การแต่งงานของเราเป็นแค่สัญญา เมื่อคุณปู่ของผมหายดีหรือเขาเสียชีวิต การแต่งงานของเราก็จะสิ้นสุด”

ฟู่ซือเยี่ยนพูดกับหมิงซีอย่างสงบ

หมิงซีเม้มริมฝีปาก สุดท้ายเธอก็พยักหน้าตกลง

เธอไม่ควรมีความหวัง ความรู้สึกระหว่างเธอกับฟู่ซือเยี่ยนเป็นไปได้อย่างไร?

ฟู่ซือเยี่ยนขับรถพาหมิงซีไปยังบ้านพัก

“คุณกลับไปเก็บของแล้วมาที่นี่ ที่นี่จะเป็นบ้านของเรา”

เมื่อหมิงซีลงจากรถ เธอเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างนอก

ฟู่ซือเยี่ยนแนะนำตัวชายคนนี้ให้หมิงซีรู้จัก

“เขาชื่อโจวมู่ เป็นผู้ช่วยของผม เขารู้เรื่องสัญญาแต่งงานของเรา แต่ผมหวังว่าคุณจะไม่บอกเรื่องนี้กับคนอื่น”

ฟู่ซือเยี่ยนมองหมิงซีด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง

หมิงซีเข้าใจทันทีว่าหมายถึงอะไร ฟู่ซือเยี่ยนกำลังเตือนเธอว่าเรื่องสัญญาแต่งงานนี้ นอกจากญาติที่จำเป็นและโจวมู่ ไม่ควรให้คนอื่นรู้

หมิงซีพยักหน้า

“ฉันเข้าใจแล้ว”

ฟู่ซือเยี่ยนหันกลับไป ดูเหมือนว่าเขาพอใจกับการตอบสนองของหมิงซี

แต่ฟู่ซือเยี่ยนไม่รู้ว่า ภายใต้คำสั่งของเขา หมิงซีเริ่มมีความคิดที่จะต่อต้าน

‘รอดูเถอะ ฉันไม่เชื่อว่าหัวใจของคุณจะเย็นชาเหมือนกับภายนอก ฉันจะพิชิตคุณให้ได้’

แววตาของหมิงซีแสดงความมุ่งมั่น เธอเดินตามฟู่ซือเยี่ยนเข้าไปในบ้านพัก ซึ่งเป็นการเริ่มต้นของการแต่งงานตามสัญญาของเธออย่างเป็นทางการ

ชีวิตหลังแต่งงานของทั้งสองคนเงียบสงบเหมือนน้ำ ไม่มีคลื่นใดๆ

ฟู่ซือเยี่ยนย้ายหมิงซีมาเป็นผู้ช่วยอย่างเป็นทางการ โดยให้เหตุผลว่าโจวมู่คนเดียวไม่สามารถทำงานทั้งหมดได้

คนอื่นไม่เชื่อเหตุผลนี้ เพราะฟู่ซือเยี่ยนไม่เคยจ้างผู้ช่วยหญิง ความอิจฉาและความเกลียดชังของคนเริ่มก่อตัวขึ้นในมุมที่มองไม่เห็น มีข่าวลือในบริษัทว่าหมิงซีใช้ร่างกายเพื่อเลื่อนตำแหน่ง และเธอมีความสัมพันธ์กับประธาน

หมิงซีได้ยินข่าวลือเหล่านี้ แต่เธอไม่สนใจ เธอแคร์แค่ฟู่ซือเยี่ยนคนเดียว

เวลาผ่านไปสองปี คุณปู่ของฟู่ซือเยี่ยนสุขภาพดีขึ้นเรื่อยๆ ใกล้จะหายดี

ทุกอย่างดูเหมือนจะดำเนินไปในทางที่ดี โดยเฉพาะเมื่อหมิงซีรับผลตรวจสุขภาพ

“คุณหมิงซี ยินดีด้วย คุณตั้งครรภ์แล้ว”

หมอแสดงความยินดีด้วยรอยยิ้ม