บท 398

“เฮ้——”

โจวเหิงซานวิ่งตามหลังรถพร้อมกับตะโกนว่า "หยุด...หยุดรถ!"

รถไม่มีท่าทีลังเลเลย ขับต่อไปข้างหน้า

"ปัง!"

เสียงดังสนั่น

โจวเหิงซานหกล้มลงกับพื้น เลือดเต็มหน้า

ความเจ็บปวดทำให้เขาน้ำตาไหลพราก มองเห็นรถถอยหลังมาหน่อย

กระจกหน้าต่างลดลง

หมิงซีไม่มีสีหน้าอะไร "ยังจะพูดไหม?"

โจวเหิงซานเต็มไปด้วยเลือดแ...