บท 456

"ไม่... ไม่เอา" หมิงซีรีบพยายามจะหลุดออกไป

ฟู่ซือเยี่ยนยิ้มอย่างมีความสุข "ทำไมล่ะ กลัวฉันจะกินเธอหรือไง?"

หมิงซีรู้สึกร้อนที่หู "ไม่ใช่ ฉันกลัวจะโดนที่ที่คุณเจ็บ"

ฟู่ซือเยี่ยนไม่ยอมปล่อยมือ "แค่กระดูกซี่โครงไม่กี่ซี่ ไม่ได้เปราะบางขนาดนั้น"

หมิงซีขมวดคิ้วอย่างสวยงาม

มันดูเบาเกินไป

ไม่ใช่แค่.....