บท 471

หลินห่าวคุกเข่าลงอย่างเชื่อฟัง

เวินอิ่งเหยียบหลังมือของหลินห่าวอย่างแรง บดด้วยส้นเท้าอย่างเต็มที่!

จนกระทั่งผิวหนังที่หยาบกร้านบนหลังมือของเขาถูกขัดจนหลุดออกมา และหลังมือกลายเป็นเลือดเนื้อเละเทะจึงหยุด

ตลอดกระบวนการ หลินห่าวก้มหน้าคุกเข่าอยู่บนพื้น ร่างกายไม่ขยับแม้แต่น้อย และไม่มีเสียงออกมาเลย

ความ...