บท 744

สุเนี่ยนตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ไม่ทันได้วิ่งกลับไป

ประตูเปิดออก เห็นเพียงเงาดำสูงตระหง่าน เธอชะงักไปเล็กน้อย รูปร่างไม่เหมือนกับหญิงชุดแดง

พอจ้องดูอีกที กลับเป็นซวีเหยียนเจวี๋ย

เขามองเธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง ไม่เหมือนกับตอนกลางวันที่ดูเหม่อลอย พูดเสียงเบา ๆ ว่า "พี่สุเนี่ยน..."

"..."

สุเนี่ยนตะลึงอยู่นาน ...