บท 139

ไป๋เสี่ยวเสี่ยวเม้มริมฝีปากแน่น แววตาฉายแววเศร้าหมองวูบหนึ่ง ก่อนจะหลุบตาลงอย่างเงียบๆ

จริงๆ แล้วเธอรู้อยู่แล้วว่าจะต้องเจอเรื่องแบบนี้ ดังนั้นแม้ว่าคุณปู่อาจจะเข้าใจเธอผิด เธอก็เตรียมใจไว้แล้ว

"คุณปู่ครับ ได้โปรดอย่าโทษเสี่ยวเสี่ยวเลยครับ" เสิ่นจิงเจวี๋ยไม่รู้ว่าทำไม ราวกับมีอะไรดลใจให้เขาก้าวออกมา...