บท 18

วันรุ่งขึ้น แสงแดดลอดผ่านช่องม่านเข้ามาในห้อง ถังเชี่ยวเอ๋อร์ค่อยๆ ลืมตาตื่น รู้สึกหัวหนักอึ้งราวกับมีใครเอาค้อนมาทุบ ร่างกายทั้งหนักทั้งเพลียไปหมด

วันที่สาม ถังซวี่เดินเข้ามาในห้อง มองดูสภาพที่ดูไม่สบายของถังเชี่ยวเอ๋อร์แล้วขมวดคิ้วพูดว่า: “ดูตัวเองสิ คออ่อนลงไปถึงขนาดไหนแล้วเนี่ย สามปีมานี้ไม่ได...