บท 314

เสิ่นจิงเจวี๋ยยกแขนขึ้น โอบไหล่ของถังเชี่ยวเอ๋อร์อย่างคุ้นเคย ดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดอย่างเอาแต่ใจ

ราวกับว่าเธอเป็นของเขามาตั้งแต่แรก พวกเขาไม่เคยหย่ากัน

ถังเชี่ยวเอ๋อร์เบิกตากลมโต เลือดทั่วร่างราวกับจับตัวเป็นน้ำแข็ง

“เสิ่นจิงเจวี๋ย คุณ...”

“คุณปู่ครับ”

ชายหนุ่มไม่เปิดโอกาสให้เธอขัดขืน มือใหญ่กุมไหล่...