บท 332

"ฉันอยู่ที่ไหน?"

ทั่วทั้งร่างของเธอไร้เรี่ยวแรง รู้สึกราวกับว่ากระดูกทั่วร่างแตกสลายไปแล้ว

"เชี่ยวเชี่ยว ตื่นแล้วเหรอ? พี่สามเองนะ" ไป๋เฉินหรานตะโกนขึ้นมาอย่างตื่นเต้น โผเข้ากอดเธอบนเตียง

เขาไม่ได้นอนทั้งคืน เฝ้าจับมือน้องสาวไว้แน่น น้ำตาไม่รู้ล้างตาไปกี่ครั้ง ขอบตาแดงก่ำและบวมเป่ง

"พี่...สาม? พี่กล...