บท 375

เสิ่นจิงเจวี๋ยราวกับถูกฟ้าผ่า เสียงสั่นเครือและแหบแห้ง “เซี่ยจิ้นหวน นายภูมิใจนักเหรอ? ที่นายได้อยู่กับเชี่ยวเชี่ยว ก็แค่เพราะนายใช้แต่เล่ห์เหลี่ยมอุบายเท่านั้น”

“ใช่ แล้วจะทำไม?”

แววตาของเซี่ยจิ้นหวนดุร้ายเหมือนหมาป่า ไม่ปิดบังแม้แต่น้อย ต่างจากตอนอยู่ต่อหน้าถังเชี่ยวเอ๋อร์ราวกับคนละคน “ฉันพร้อมจะใ...