บท 382

ตอนกลางวัน นอกจากเจ็บหน้าอกแล้ว อาการอื่นของเสิ่นจิงเจวี๋ยก็ยังพอไหว แต่ไม่คิดเลยว่าพอตกกลางคืน เขากลับมีไข้สูงขึ้นมา

“อาเซี่ยน…”

ลำคอของเสิ่นจิงเจวี๋ยทั้งแหบทั้งแห้ง รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ไปทั้งตัว ดวงตาแทบจะลืมไม่ขึ้น

ร้องเรียกอยู่หลายครั้งถึงนึกขึ้นได้ว่า เขาได้ส่งหานเซี่ยนไปเอาเอกสารสำคัญที่บริษัทแล...