บท 467

ฮั่วหรูซีเหมือนสิงโตที่อิ่มหนำ หรี่ตาลงอย่างเกียจคร้าน สายตาจับจ้องคนรักในอ้อมแขนด้วยความเอ็นดูและรักใคร่ลึกซึ้ง

แขนขวาของเขาโอบรอบตัวเธอ ฝ่ามือตบเบาๆ ที่หลังเธออย่างอดทน กล่อมให้เธอหลับสนิท

มืออีกข้างค่อยๆ เลิกผ้าห่มขึ้นอย่างระมัดระวัง

บนผ้าปูที่นอนสีขาวที่ยับย่น มีดอกไม้สีแดงบานสะพรั่งอย่างงดงาม

ม...