บท 534

ใบหน้าของเสิ่นจิงเจวี๋ยซุกอยู่ที่ซอกคอของเธอ ลมหายใจหอบหนัก ความรู้สึกเจ็บปวดในใจทำให้ขอบตาของเขาแดงก่ำ "ต่อไปเรื่องแบบนี้ฉันจะทำเอง เธออยากกินอะไร ฉันจะทำให้ ฉันจะเรียนรู้"

"ช่างเถอะ คุณมันพวกไม่มีพรสวรรค์ หวังพึ่งไม่ได้หรอก"

ทันใดนั้น ถังเชี่ยวเอ๋อร์รูม่านตาหดเล็กลง เม้มปากแน่นด้วยความเขินอาย รู้ส...