บท 1135

ฝนตกปรอยๆ รู้สึกได้ถึงการก้าวเข้ามาใกล้ของหวังเผิง ก้าวเท้าของเขาเหยียบลงบนใบไม้ที่เหี่ยวแห้ง ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบ

เธอปิดปากของตัวเองอย่างแน่น กลัวว่าจะเผลอส่งเสียงออกมา

“เร็วขึ้นหน่อย” เจียงเหลี่ยหยางก้าวขายาวๆ ขึ้นไปบนภูเขา ตามด้วยเมิ่งหยวนที่ไม่สามารถตามความเร็วของเขาได้

เธอหอบหายใจหนักๆ แต่ไม่...