บท 296

江灿阳รู้สึกผิดหันไปพูดว่า “พี่ชาย ผม...ผมเขียนการบ้านเหนื่อยในช่วงเช้า เลยออกไปเดินเล่นบ้าง คิดว่าจะให้สมองพักผ่อนสักหน่อย...”

"เขียนการบ้านเหนื่อย?"

เจียงเลี่ยหยางเหมือนได้ยินเรื่องตลกที่ไม่ขำ มุมปากยิ้มไม่ยิ้ม ดวงตาหรี่เป็นเส้นเข้ม "ทำการบ้านไม่ได้ถูกสักข้อ ยังกล้าพูดว่าสมองต้องพักผ่อนอีกเหรอ? ถ้าสม...