บทที่ 122

พุ่งตุ๊บๆ เสียงดังก้องในหัวฉัน ฉันรู้อยู่แล้วว่าจะเก็บเด็กคนนี้ไว้ แต่เสียงเล็กๆ นั่นก็ขจัดความสงสัยทั้งหมดไป คิ้วฉันขมวดเมื่อฟังอย่างตั้งใจและได้ยินเสียงแปลกๆ ที่ท้ายของแต่ละจังหวะ ฉันอ้าปากจะพูดถึงความกังวล แต่ใบหน้าของหมอจอห์นสันกลับยิ้มกว้าง "ได้ล่ะ หัวใจของลูกเต้นที่ 175 ซึ่งใกล้เคียงกับอัตราเป...