บทที่ 127

รูเอล

เรานั่งที่โต๊ะกลางแจ้ง อาบแสงแดดที่ลอดผ่านช่องว่างระหว่างร่มที่ตั้งอยู่กลางโต๊ะ เมนูมีขนาดเล็กจึงใช้เวลาไม่นานในการสั่งอาหาร พนักงานนำเครื่องดื่มมาเสิร์ฟเร็วมากจนเราแทบไม่มีเวลาคุยกัน รีซกำลังเคี้ยวอาหารเรียกน้ำย่อย ขณะที่ฉันจิบน้ำเปล่า กลิ่นของอาหารทอดกำลังทำให้ท้องฉันปั่นป่วน เบธนั่งพิงหลัง...