บทที่ 13

ก้าวออกไปข้างหน้า ดึงรีซเข้ามาหา พ่อของฉันคำราม รีซเงยหน้ามองฉันด้วยความสับสน "แม่ครับ คุณยายเสียไปแล้วไม่ใช่เหรอ ป้าคนนี้แก่แต่ยังไม่ตายนี่"

ฉันหัวเราะจนแม่เลี้ยงของฉันอับอายจนแทบทรุด มันเป็นคำถามตรงไปตรงมาจากเด็กห้าขวบ แต่เธอมองไม่เห็นแง่นั้น รีซจ้องมองฉันอย่างงุนงงขณะที่ฉันหัวเราะงอหาย มันตลกมาก...