บทที่ 138

หลังจากที่ฉันสงบลงพอสมควรแล้ว ฉันก็รู้ตัวว่าตัวเองถูกล้อมรอบด้วยทราวิสไปทั้งตัว ใบหน้าฉันซุกอยู่ในเสื้อของเขาซึ่งฉันกำแน่นจนเกิดรอยยับ ฉันสะอื้นพยายามรวบรวมสติ ความรู้สึกถูกทอดทิ้งและถูกทรยศที่ฉันรู้สึกมาตั้งแต่พ่อปิดกั้นตัวเองไปเมื่อหลายปีก่อนกำลังท่วมท้น ความเจ็บปวดเหมือนแผลสดที่ถูกกรีดลึกลงไปในแผ...