บทที่ 169

มัตตี้

กลิ่นหอมหวานของอบเชยลอยอบอวลไปทั่วบ้าน ฉันเดินผ่านประตูโค้งที่เปิดเข้าสู่ห้องครัวสไตล์อุตสาหกรรมสมัยใหม่ ความงดงามที่ตัดกันระหว่างสแตนเลสสตีลกับหินแกรนิตสีดำทำให้ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ในรายการทำอาหารของเชฟมืออาชีพ เพลงบัลลาดช้าๆ สำเนียงทแวงกี้ดังแผ่วผ่านลำโพงที่วางอย่างพิถีพิถันรอบห้อง ลูกพี่ลูก...